خودتون قضاوت کنین...

[+] نوشته شده توسط هادی نجفی در 10:31 | |

ای کاش احساسم گلی می بود

ای کاش احساسم گلی می بود ، میریخت عطرش را به دامانت
یا مثل یک پروانه پر میزد ، رقصان به روی طاق ایوانت
.
ای کاش احساسم کبوتر بود ، بر بام قلبت آشیان میکرد
از دست تو یک دانه برمیچید ، عشقی به قلبت میهمان میکرد
.
ای کاش احساسم درختی بود ، تو در پناه سایه اش بودی
یا مثل شمعی در شبت میسوخت ، تو مست در میخانه اش بودی
.
ای کاش احساسم صدایی داشت ، از حال و روزش با تو دم میزد
مثل هزاران دانه برفی ، سرما به جان دشت غم میزد
.
ای کاش احساسم هویدا بود ، در بستر قلبم نمی آسود
یا در سیاهی دو چشمانم ، خاموش نمیگشت و نمی آلود
.
ای کاش احساسم قلم میگشت ، تا در نهایت جمله ای میشد
یعنی که “دوستت دارم”ی میگشت ، تا معنی احساس من میشد !
.
 

[+] نوشته شده توسط هادی نجفی در 10:49 | |

آمیختن باتو و دل سپردن

[+] نوشته شده توسط هادی نجفی در 11:44 | |

انعکاس...!

انعکاس چهره ام در آینه روی زردی بود و موی درهمی

موج می زد در نگاه خسته ام ردپای مانده برجای غمی

از ورای چهره افسرده ام شد هویدا قلب پاره پاره ای

هر چه کاویدم ندیدم آن میان بر جراحت های قلبم مرهمی

شانه هایم توی قاب آینه از همیشه خسته ترافتاده تر

بار اندوه و غمش را گوئیا روی دوش من نهاده عالمی

گونه های لاغرم در آینه دادخواه عمر از کف رفته شد

خواست از من دور باشم از خودم گفت کین جا تو فقط نامحرمی

روی پیشانی حضور چین غم مهر و امضای شکایت نامه شد

داد زد با بغض پنهانش که تو کی به فکر حال ما بودی دمی

[+] نوشته شده توسط هادی نجفی در 11:41 | |

دوست داتشن

این روز ها دوست داشتن ها خیلی ساده و پوچ شده اند.

آن قدر که وقتی چیزی یا کسی را دوست داریم، فقط یک دکمه فشار می دهیم و بعد می گوییم:

like ش کردم...

[+] نوشته شده توسط هادی نجفی در 11:27 | |

[+] نوشته شده توسط هادی نجفی در 13:25 | |

ای نامت از دل و جان

ای نامت از دل و جان ، در همه جا به هر زبان جاری است
عطر پاک نفست ، سبز و رها از آسمان جاری است
نور یادت همه شب ، در دل ما چو کهکشان جاری است

تو نسیم خوش نفسی ، من کویر خار و خسم
گر به فریادم نرسی ، من چو مرغی در قفسم
تو با منی اما من از خودم دورم
چو قطره از دریا ، من از تو مهجورم

ای نامت از دل و جان ، در همه جا به هر زبان جاری است
عطر پاک نفست ، سبز و رها از آسمان جاری است
نور یادت همه شب ، در دل ما چو کهکشان جاری است

با یادت ای بهشت من ، آتش دوزخ کجاست
عشق تو در سرشت من ، با دل و جان آشناست

با یادت ای بهشت من ، آتش دوزخ کجاست
عشق تو در سرشت من ، با دل و جان آشناست
چگونه فریادت نزنم ، چرا دم از یادت نزنم در اوج تنهایی
اگر زمین ویرانه شود ، جهان همه بیگانه شود ، تویی که با مایی

ای نامت از دل و جان ، در همه جا به هر زبان جاری است
عطر پاک نفست ، سبز و رها از آسمان جاری است
نور یادت همه شب ، در دل ما چو کهکشان جاری است

[+] نوشته شده توسط هادی نجفی در 11:59 | |

دل تنگی هادی...

دلم به اندازه ‌ي تمام سيب‌هاي كال چيده‌ ي باغ كودكيم گرفته است...

تو بگو ....
 

[+] نوشته شده توسط هادی نجفی در 14:28 | |

امروز تولدمه...

کنیم....

[+] نوشته شده توسط هادی نجفی در 14:20 | |

حمید مصدق

تو به من خنديدي و نمي دانستي
من به چه دلهره از باغچه همسايه سيب را دزديدم
باغبان از پي من تند دويد
سيب را دست تو ديد
غضب آلود به من كرد نگاه
سيب دندان زده از دست تو افتاد به خاك
و تو رفتي و هنوز،
سالهاست كه در گوش من آرام آرام
خش خش گام تو تكرار كنان مي دهد آزارم
و من انديشه كنان غرق در اين پندارم
كه چرا باغچه كوچك ما سيب نداشت

[+] نوشته شده توسط هادی نجفی در 11:3 | |